Fazla Türk filmi seyrettim çocukluğumda
hatta mesleğimdi ben de oynattım
Yılmaz Köksal Tanju Korel Cüneyt Arkın
vurdular hep yollarına çıkanları

bir gece benim de yolum kesildi
çok gençtim onsekizimde
heves olsun diye taşıdığım
silahımla korudum kendimi

yolum Paşakapısı’na düştü
komaya girmiş vurduğum genç
kendimi korudum
nefsi müdafaa dedim
olsun öldürmeye teşebbüs
en az on yıl yersin dediler

yare mektup yolladım
unutsun beklemesin diye
öyle olurdu bütün filmlerde
Ferdi Tayfur Orhan Gencebay
Müslüm Gürses Kartal Tibet bile
aynısını yaptılar hep

Ecevit affı bana da yetişti
bütün filmlerde olduğu gibi
ama topu topu otuz gün yattım
unutulacak kadar değil yani

yarim çok saygılıymış demek
sözümü dinleyivermiş
bir yar bulmuş ki kendine
yaşadıkları kahvelerde anlatılır
utanmadım sordum neden diye
benden sana hayır yok
unut beni demedin mi
mektubunda yazmadın mı

haklısın ey sevgili
filmlerde de böyle oluyor
şimdi sıra bende
galiba kör olmam gerekiyor
senin gibileri görmemek için

Fikret TEZAL (Çok yazık ki yüzde yüz yaşanmıştır...)