Henüz sağalmadan yarası okun
Kırk yerimden kırılmazsam, gel dokun,
Dört yanıma sinmiş, gitmiyor kokun;

Çözemez rüzgarlar, sular yıkamaz,
Artık ben ümmiyim, ne yazarsan yaz...

Ay’ım karanlıkta, gündüzüm gece,
Düşer aynamıza bir kızıl günce,
Deli bir devranda geldin delice;

Ne kadar çoğaldı terk edip, küsen,
Döner başım, divaneyim, görme sen!

Çiçek dil gösterir, gül başın eğer,
Farkında olmadım, baharmış meğer,
Sanırım hak ettim, ne yapsan değer !

Kaybettim yönümü, düştüm bir deme,
Her şey de de, n’olur, vefasız deme!

Bundan böyle, neylerim ben yarını,
Hiç hesap etmedim dağın karını,
Gör demiştin, gördüm ölün körünü;

Gönlüm düşer, sevdamızın alına,
Saklanırım karanlığın şalına.

Arama, toprakta izim yok benim,
Kimseye verilmiş sözüm yok benim,
Artık bu cihanda gözüm yok benim;

Ne diye gezeyim, yoksa bir işim,
Gel dediler, yanılıp da gelmişim...





Hayrettin YAZICI