Zamansızlığa tutukluydu sokak
Bütün renkler sürrealizm
Ben çocuktum bedeni basma elbiseli
Bir elimle, diğerine tutunup yürüyordum

Çizmeler gezinirken etrafımda
İçleri boştu
Gölgeli rüzgârlar gibiydiler
Sanki zulada birikmiş akşamsefaları

Sokakta
Evler cam yapıları andıran güzellikteydi
İki yanı ağaçlık ve şeffaflığı sığdı
Apartman isimleri ise harfler hep aynı

Hangi hancı ilerlemişti mutluluk yolunda
Yolcu kaçırmış treni,artıların yokluğu garında

Sus ne olur !!!! gönül gözlerini taşlama ezilirsiniz

Gün ağarınca
Sanki karanlığın izleri halen süzüyordu evleri
Hayat, artan söküklerini dikerken
Benlikleri ay karası, eller alışkanlığa mahkûm
İnsan kavramları gizlide olsa
Peçeleri saydam

Yabancı hırsızlar geceden çalıyordu
Saçaklardaki çiçek beyazlarını
Ya tanıdıkların kopardığı yapraklar

Öyle ki
Ovalarda saklı kıyım özetleri
Sanki sepetleri darağacı artıkları

İki ayağın topuk sesi bozarken sessizliği
Gözyaşlarım bedenimi sıfırlıyordu
Sustum bu belirsiz benlik karmaşasına
Özgürlük bu
Bir bardak su gibidir
Dur
İmtihan düşler imtihan

Başka yollar da vardır
Varoluşu yok oluşa özgür bırakan

Hayatını değiştirecek hangi hayaller biliyor musun?
Yaşayabilmenin hazzını pekiştiren

Bak dönüyor güneş sırtını
Düşer gecenin nemi
Vurur buğu tırpanları camları
Görülmez içindeki şaşkınlıklar
Düşler birde gerçekler benliklere müptela

Anla beni
Ben hala yürüyorum alnıma yapışmış okyanus çizgileriyle
Dalgaların kayalara sevdası gibiyim
Bilmiyorum
Hangi deliliğin söz dinlemez ahıyım

Bulut gölgeleri düşerken yıldızlardan
Usul usul yanacak ışığım kalbine doğru
Gelebilir miyim diye sormadan
Bir iksir gibi
Sıyrılacağım zamansızlıktan


......