4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1863
Okunma
ne kadar çok vardık
yok olmuşken
şehrin çaresizliğinde
sokakların arasında
sıçrayan yağmur gibi
biriktir gözyaşlarını
hadi
saçalım bize
kararan maviliğin içinde
buruk tatlar yakarken damağımızı
korkusuz acının
türkülere ilham olacak
anıydı hasret uğultuları
çerçeve içindeki her hangi bir zaman da
niyetliydim kaybedişlere
belli ki bir zamansızlık
sömürüyor kendi dönemecini
__________________
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz