0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1373
Okunma
Yaşadığımız hayat hangimizi kirletmiyor ki? Çocukluğun o masum bakışları ergenlikle beraber şeytaniliğe dönüşmeye başlıyor. Hayat mı bizi kirletiyor yoksa bizler mi çamurlaştırdığımız yaşamda payımızı alıyoruz? Bu şiir dünyalar tatlısı üniversiteli bir kız öğrencimin duygularının sömürüldüğünü görebildiği anda sıfır çizgisine yaklaştığı anda söylediği:’Büyüyoruz ama kirlenerek!’ sözünden alınan ilhamla yazılmıştır. Şiirde dile getirdimiz temenniler de bütün genç kızlarımıza ithaf edilmiştir. Kirletmediğimiz ve kirlenmediğimiz bir hayatı yaşamak dileğiyle...
Büyümek, acı çekmekse eğer
Sen, büyüme bebeğim!
Sen, acı nedir bilme...
Büyümek, göz yaşı dökmekse eğer
Sen, büyüme bebeğim!
Sen, ağlama nedir bilme ...
Büyümek, mutsuzluğu tatmaksa eğer
Sen, büyüme bebeğim!
Sen, düş kırıklığı nedir bilme...
Büyümek, kirlenmekse eğer
Sen, büyüme bebeğim!
Sen, namussuzluk nedir bilme...
Büyümek, yüzsüzleri tanımaksa eğer
Sen, büyüme bebeğim!
Sen, riya nedir bilme ..
Büyümek, olgunlaşmaksa eğer
Sen, büyüsen de bebeğim;
Sen, pişmanlık nedir bilme...
