1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
872
Okunma
kırarak katranlaşan gecenin örtüsünü
sokağa bıraktım kendimi.
yürüyorum önüm-arkam, sağım-solum
yokluğu teşhir ediyorum
yine bir yokluğa.
kaldırımlar bitiyor,
sokaklar dolanıyorum.
yıldızlar gökyüzünde titreşiyor,
içimi sakinleştiriyor bu giz,
sonra kemirgen bir yaratığa dönüşüyor,
beynimin içinde tüm geçmişim.
benim içim cesetlerle dolmuş,
yitirilmiş, yarım bırakılımış,
düşler mezarlığı.
soluğumu duyuyorum hafif esen rüzgarda,
bir dal eğiliyor, irkiliyorum.
ve sen sevgili,
ellerini tutmadığım,
ismini bilmediğim, tanımadığım
sen!
duyuyor musun sana geliyorum?
5.0
100% (1)
Cevap Yaz