e z i l d i gövdem
çamurlu ellerinde hayatın
e s i ğ i n d e
kan kızılı hırsların

zıt mevsimler arasına
sıkıştırılmış
i k l i m gibiydim

y a ğ ı n c a
adı konmamış yağmurlar
ı s l a n ı n c a
ucuk kaçık düşlerim

ş a ş ı r m ı ş
zamanını medcezirler
b o ğ u l d u m
gel, gitlerinde

y o ğ r u l d u m
küfe durmuş renginde
i s t e m e d e n

k u ş a n ı n c a
en zorlu silahlarımı
y ı k ı l d ı m
ağırlığında gidişinin

s o r g u l a d ı m
yaşamı, çalmadan ecel kapıyı
kaldım mı, iğrelti otu gibi
o r t a y e r d e

s a y d a m d ı m
ve soluktu rengim
ü r k e k t i m

a k t ı m
nehirler gibi hırçın
teselliler faydasız
harında alev alev kalbim

v u r u n c a
kıyısına hayatın
kurumadı ıslaklığım
değerken aşkın tenine
y a s a k l a r


g e c m e z k i
bu can, cananından
soluksuz aynalarda
dolanır cansız gölgeler
h a t ı r a l a r d a

d i r i l i ş e
el avuç açmak, çaresizce
d i l e n c i
ğ ü l ü s l e r i n e sığınmak
y a m a l ı yüreğimle


y a k a r
fani, faniyi
vefasız yüreğiyle
y a n a, y ı k ı l a
boş heveslerde
har eyler gönlünü
f a n i c e
bilinçsiz atar kendini
bu y a l a n c ı ateşe..!


Sude Nur Haylazca