"Bazen ölmek ister insan,doğduğundan habersiz"


Göğüs çeperimde dar bir alan
Kimi alsa
Acı/yan…


Oysa bütün öksüzleri emzirecek kadar sevgi vardı
Sağ göğsümde
Solumda aşk büyütürdüm…
Kucağımda yetim duygular
Kendimi eritirdim
Üşüyen yanı kalmasın diye kimsesizliğin…


Baharın dallarına kırağı düşmüş
Bir kısır döngüde
Sevda ölüsü
Avuçlarım da izi kelebek tozu, üflemeye bile kıyamadağımın
---hala benimmiş
Ki ben yokum
Olmadığım kadar mevsimsiz ve isimsiz
Gölgelerine sığındığım, sokaklarda bıraktığım
Adımlarım hep,
Yalnız….




Bazen gitmek ister insan,geldiğinden habersiz
Orta yerinde hayatın
Hoyrat bir yalan…
Ölecekmişiz biz
Doğduğumuz koca bir yalan,
Nefesimizin hesabı
Nefsimize emanetmiş
Kim verdi de biz aldık insanlığı bedenmize,kim biçti Kefenimizi
Ceplerine günahlar
Sırtımıza ayıplar yüklendi….



Bazen ölmek ister insan
„Yaşamak“ denen şey pankartları ağır,taşıması zor
Eylemi hep yasak
Kör ve sağır ellerde dengesiz, sürümü bedavaya satılık
Etiketlenmiş…
Adam /kadınlık...
…
Bir tebessüm inkarımda,
Dudaklarımın ardında cümlelerime esir , kan revan dilim…
Şeytan hep yanı başımda
Soysuzca
Sorgulamalarında ....









YILDIZ