"Sır sandığın aşikâr ! Aşikârda gizli sır
Söylemezsem ölürüm söyler isem çıkar hır"




Anlatsam anlar mısın akıl almaz halimi
Sözcükler ana üryan kelimeler ar bana
Salıversem gerçeği diz çöktürür âlimi
Âleme ziyan olan baştan sona kâr bana




Militan gençliğimiz incitirken boşluğu
Ben ve benim düşmanım büyüdük bir koyunda
İzaha yeltenemez dilim bu sarhoşluğu
Çığ düştü lisanıma üç minare boyunda




Taşa toprağa suya müşkül olan bu öyküm
Işıltısına meftun göğe saplı bıçağın
Usların unuttuğu düşünceydi tek kaygım
Bunun içindi terki gül kokulu kucağın




Yaralı bir yolcunun kaybolması gibiydim
Üşüyerek can verdim ateşin ortasında
Sahibi çürümemiş bir kefenin cebiydim
Kâinatın sırrını çözdüm kafatasında




Kaybımmış tüm kazancım! Zehirmiş bal sandığım
Yıkıldım irademin perdeleri inerken
Boşa gitmiş ah ile eyvah ile yandığım
Eridim usul usul gözyaşlarım dinerken





Çiğnedim ellerimle ektiğim tüm ekini
Yas içinde yolladım çiftleri ve tekleri
El/dekine giderken yitirdim eldekini
Süpürdü mefkûremi evrenin etekleri



FİLİZ 2010 KOCAELİ