her gece
yeniden doğar bir şair
bir bozkır gecesinde
....
ve her gece
kanter içinde bir şiir düşer
ayışığı dokunurken
bir perinin kanatlarına
...
şimdi
kayıp bir zamana tutturulmuş
umutlar dökülüyor avuçlarıma
dolunaydan mıdır
durmaksızın çarpıyor yüreğim
dilimde ağustostan kalma bir alev
kendi içime yangınlardayım
toz toprak her yanım
bir sevdaya beleniyorum
düşsel bir yanılgı
oysa içimdeki sancı
....
her gece
yeniden doğar bir şair
bir bozkır gecesinde
ve her gece
kanter içinde bir şiir düşer
ay ışığı dokunurken
bir perinin kanatlarına
....
şimdi
bir rüzgar dokunuyor
gecenin uykusuz gözkapaklarına
bir ağustos böceği inadıyla
sımsıkı tutunuyor
yakama bu sevda
ve ben
kendi şiirinde hapsolmuş bir şaire ağlıyorum
ha durdu nefesim
ha duracak...
dokunsa tenine
tenim alev alacak
...
her gece
yeniden doğar bir şair
bir bozkır gecesinde


ŞAHBEYİT
FATİH ŞAHİN IŞIK