Merhabalar
Ay ışığı düşüyor pencereden yüzüme uyuyor musun ?

burda başladı şiire giden güzel bir yolculuk..Ve kendini bırakıyorsun dinginliğine dizelerin...Fon seçimine takıldım ve kendime güldüm şiir mi yorum mu fon mu dedim ...

Karanlığa inat aydınlanmak sevgiliye ...

Ay tanrıçası gibi geldi bana ...Pencerede ay ışığı söyle ay tanrıçam uyuyor musun ?

Her şiirin içinde raks etmez kalemim kasar kalırım kendimi ama sanki kendim yazıyorum tekrar satır aralarını gibi geldi..

Duyuyor musun bir yıldız...

Söylenmemiş bir aşk...

Mistik havasını şiirin fon yine fon diyeceğim öyle güzel pekiştirmiş ki..

Ve ben bir şiirde bu kadar uzun kaldığımı hatırlamıyorum..Enderdir içinde kendimi yitirdiğim şiirler..

Kendi yalnızlığımda kendime kalabalıklaşarak sayfanızdan ayrılıyorum...

Kutluyorum saygılarımla

Etkili imge ve bağdaştırmalarda ki gerek sessel gerekse anlamsal ustalıkla vücud bulmuş mükemmel bir eser okudum.

Baştan sona duygunun, sevginin, özlemin en özge senfonide ses olduğu mükemmel bir birlikteliği...

Gerçekten çok sevdim bu şiirinizi. Varolsun yetkin kaleminiz .

Gönül emeğinizi tüm içtenliğimle tebrik ederim. Selam ve saygılarımla.