bir kısrak gibi, deli koşarken zaman
suskun mavi, açılmıyor umutlar

yaşamaya acıkmayan yanım
içerden ışımıyan gün
çıldıran bu dalgalar hangi denizin
yağmalanıyor kıyım


güne boyun büktüren siyahın dinamiti patlar içimde
durmadan düşer çığ(ı) lığı /mda
kanatlanamayan bir kuşun acısı kaçıncı kezdir değer tenime
bilmez içimde sancıyan yanımı
bu yaraya hangi sabrı sürsem ah
söğüt dallarıdır, uzar gider günün içinde
kurşun sıkamadığım hain gece
bütün fasılların niye böyle hüzzam çalar
nerde bu ışıklı gökyüzü/ nerde
neden uyanmıyor bu tan
yaz gözleri yaban, yâd ellerde

düzlemle kesişmeyen yol /um
her seferinde kendine daha yabancı ben
düş yakamdan artık
bir ahlat ağacı gibi sıkışık köküm
hangi takvim yaprağında bitecek
ne zaman sona erecek yaşamla bu çömezliğim

maviye açılan bir yelkenliyi, sükunlu uzak iklimlere sürsem
yaksa iyot kokusu genzimi
kiraz ağaçlarından toplasam yeşilimi
kulağımda cırcır böceklerinin yaz şarkısı
baygın yasemin kokularıyla sarhoş
karıncalar gibi hayatla haşır neşir


olmuyor/ olamıyor
küçük kavgalarda büyük yenilmek bu kendine
acının burgacında kaç ayna kırılacak daha
paramparça paramparçayım
yine de aynadan geçemeyen ben
savılamayan bu belâ


sıkıntıya açılır her pencere, kepenkler iner güne
gece sefâlarından bıkmış bahçemin toprağı güle ağlar
kurşun geçirmeyen geceyi ah! nasıl vurmalı



Hadiye Kaptan
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.