Tutsaktı aşk içine…

saksı çiçeklerine konuşurdu
vardı bir sevdiği
dili tutuk yüzü alev açardı.

göğsüne dolanır çalılar
patikalara çıkardı hayalleri
yoksul papatyalar sarılanır
toprak kokardı yağmur gözleri…

türkü okurdu dağlar
giderdin sen
şalvarına bulaşırdı gözleri
çarığına gülümserdi güneş
yüzün beyaz kalırdı senin.

alnına yakılır hasret
anandan kalma kına gibi
kimi derse baba efendi
o yarindi…

başına başlık gelin çiçeği
dökerdi hayat yenmiş ayçiçeği
dişlerin yenilenmemiş tazecik
allı yanağın solgun
hangi ağa senin koynun…

var git topla çeyizini
mor açar menekşeler gecene
işlemeli örtülerde kalır aşklı figürler
gelinliğin karalara evlenir
beyazı delik deşik
terli göğsünde kalır ağanın
genç kızlık hayalleri…

gelin tellerin sevdiğine verdiğin söz
su da eğrilir bu teller bilirsin
işte öyle yakar susuz derişir
törenin garibi.

Var git töreler nice canan senin kanserin…