ne yollar gördüm,üzerinde ot bitmiş,
ne geleni var,ne de gideni.
nereye gider yollar,bilir misin?
kime giderler..
sen gitmezsen üzerinden,aslında
hiç bir yere de gitmezler.
yaptığın yerde dururlar biteviye.
umudu terkisine almış,umutsuzlar,
gözü yaşlı analar,tazecik avratlar,
zamanı yollara bağlamış çocuklar,
yağan kara,yağmura bahane bulurlar.
beklenende hiç kabahat yoktur.
yollar insanların doğrultularıdır,
ama;gelmek için o yola çıkmaktır..
ezan vakti,gün ağırırken çıkılır,
güneşe,sıcağa kalmamak adına,
rüzgar kavurmasın,ağzın kurumasın,
biraz da, acele edersen,
varacağım diye menzile;
yolculuğun a b c si başlamış olur..
sen gitmekte iken yollarda,
o birileri,işte o yolları beklerler,
seni getirsin diye..
ana-baba ise evlatlarını,
avrat ise yavuklusunu,
bebeler ise,babaları getirsin diye;
dua ederler. rüzgarlar esmesin,
yağmurlar yağmasın,
karlar yolları kapamasın diye..
yollar, izin vermeyin otların bitmesine,
anaların ağlamasına,
bekleyenin umudunu yitirmesine.
izin vermeyin,ocakların sönmesine;
yolda sevgilim var,
yolda asker abim var.
götürdüğün gibi,geri getirmelisin.
su döktüm ardından,örnek alasın diye,
sular engellemesin sevdalımı
geri verin,geri getirin yollar..
yollar yalnız gitmek için değil;
gelmek için de yollar var..
benim yollarım artık gelmek için,
anladım ki,bekleyenlerin arasında
ben de varım,gözüm yollarda,
esme rüzgar,yağma yağmur
sende kızım,torunlarım var...

halûk gürses