Bu kaçıncı mart ateşlenen baharımın
Ve telaşlar da üşümüş iklimin ayakları
Buzullar akınca geceden güneşe inat
Günün saçına takılır bir garip kristal
Bedensiz baş ile gülmeye çalışan gün
Var oluş savaşında
Yaşam aşktır susadıkça içilen ilk yudum tadında



Üzerinden yırtıp atılan kâbuslar
Amazon kadınların tebessümüyle karşılanır
Cesaretin bilendiği meydan savaşıdır yürekleri
Binlerin öbek öbek kuşattığı koruma duvarını
Üretme gücüyle okşar
Korkusuzluğun kesilir giyotinde başı
Özünde ısınmaya çalışan insandır kadın
Yine de imalı bir tebessümdür
Mart kırıntıları



Kıymık gibi saplanan fazlalık acıları ateşe verir
Kefaretin bir kısmı yapışmış iğneli sözlere
Bir kısmı dökülür üşümüş iklimle
Gri bir hüzün sisidir gözlerindeki
Devşirme umutların kanadında salınır
Geçmişin izleri



Teninde açtırır çiçekleri
Her dem usanmadan özlemle bahara koşan ayaklar
Dökülür yüreğinden papatya falı
Sisli gözler imalı tebessümlerle
Isınır acıları