1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1139
Okunma
İki kar tanesi,
Biri yeryüzüne inerken diğeri ardından düşen
Her biri bir meleğin ellerinde yok oluşa yaklaşırken
Bakışları bir anneye duyulan özlem
Ve çekilene duyulan öfke, yeryüzüne, dudaklar(ı) buruk
İkisi de su olmaya hazır
Yer elma şekeri heyecanında
Güneş ağlıyor
Erime sıcaklığında kızgın, kendine
Öyle ya, beyaz bir buluttan ayrılmıştı iki kar tanesi
Onlar giderken bulut, boğum boğum burulmuştu
Sarı saçlı kızından ayrılan bir baba kadar ağlak
Bir evin buğulu camında sevda çeken bir genç kızın
Parmağıyla pencerede bıraktığı aşk işlemesi;
Ancak bu kadar güzel ifade edilebilirdi, bu döngüyü
Timur KOHEN
(_MeLaNKoLiA)
5.0
100% (1)
Cevap Yaz