anlamsız sıkıntılar sızıyor yine
karartıyor içimi sızlıyor yüreğim
ve cevaplarını bulamadığım
sorular dolaşıyor zihnimde
acımasızca kemiriliyorum
kanıyor yüreğim ve kanıyorum
ben kimim, ne yapıyorum,
nereden geldim, nereye gidiyorum
neden beni kimse görmüyor,
neden anlamıyorlar beni,
ben bu gezegenden değil miyim
ve neden mutluluğu bulamıyorum
neden hep anlamsız gereksiz
bir boşlukta hissediyorum kendimi
ve neden adapte olamıyorum insanlara
yaşama karışamıyorum sonra
dolaşamıyorum gönlümce yeryüzünde
kendimi neden hep kaybediyorum
ve neden kendim olamıyorum

kimi zaman birim ben
her yönüyle bir oluyorum
nereden bakarsan bak
tanıdık aşinadır yüzüm

kimi zaman parçalanır bölünürüm
bin ben olurum
kaybolur tanınmaz olurum kendime

bazen bir kurda dönerim
avını acımasızca parçalayan
dağlarda gezip dolaşan

ve bazen bir yılan oluyorum
yerlerde sürüm sürüm sürünen
sinsice sokulup sokan dostunu

kartalım bazen göklerde
özgürce uçar tepeden bakarım
muhtaç olmam namerde
dağların doruklarına konarım

kimi zaman da bir köstebeğim
yerin zindanların da dolaşan
karanlığa alışmış ışıktan kaçan

bir katilim bazen yürekleri katleden
ve yürekleri çalan bir hırsızım bazen

ırzına göz konmuş kadınların
bir mütecavizim bazen

bazen kadının onuru için
kahpe Fransız’a kurşun sıkan bir sütçü imam

sonra bir eşim
sevgiyle eşine bakan

bazen bir anne-babayım
çocuğunu şefkatle koruyan

kimi zaman tüm insanlığı kurtaran
süpermenim çocukların yüreğindeki bir kahraman
ezilen bir emekçiyim bazen,
bazen de alçakça sömüren bir vampir

neden böyle bölük pörçük oluyorum Allah aşkına
sonra ben kimim
neden kendim olamıyorum
insan kim
nedir insan niçin bilmiyorum
ve neden görmüyorum
söyleyin ne olur bana...
söyleyin...