Belkide herşeyi anlatamadım
şiirlerimi konuşma dilimle henüz
ağızdan ağıza bir riya gibi
yokluğumla defalarca danışdım yüz yüze
çatlayan sesler dışında
belkide herşeyi anlatamadım...

............
çıkarıp ayuka bilmediklerimi
bildiklerimi ölçtüm
yerildim her defasında,
apaçık sözlerimin esiri düştüm
belkide herşeyi anlatamadım

uzak şehirlerdeki bulutları
avuç içindeki çizgilerimi
tutsaklığını umarsız bir kalbin
sevinmesini herşeyden öte
soğudum ne kadar yandımsa ateşler içinde
zaman soğukluğunla eşdeğer
bir fırtınaya varmışken,
bir yağmurdan önce

kurudum nehirlerde
bütün buğdaylar ıslak sarı
doğrularımı bildim
tersime baktım
ineden ipliğe bir sevdanın ahuzarı
sıyrılmak isterken her tanesinden
çekildi kolum,bacağım
dipsiz dünyanın dibine battım...

.....
belkide
herşeyi
anlatamadım....


(İBRAHİM YALÇIN )