Öyle bir sevdaya müptelayım ki!
Ne yapsa da ondan geçemiyorum.
Kapısında öyle bir gedayım ki!
Başka yöne, bir yol seçemiyorum.


Türlü türlü tuhaf laflar ediyor.
Kızdırıyor sonra çekip gidiyor.
Yüreğim yalnızca ‘ya sabır!’ diyor.
Kaderim bu benim, kaçamıyorum.


Güldüğünde hemen, aldanıyorum.
Hergün daha fazla bağlanıyorum.
Bu hicrana nasıl dayanıyorum.
Acıyı içimden biçemiyorum.


Girdim menziline, artık sapamam.
Meftunuyum o olmadan yapamam.
En derinden bağlanmışım, kopamam.
Gözleri sarp bir dağ ,geçemiyorum.


Adını adımın yanına yazdım.
Hayali olmadan uyuyamazdım.
Onsuz kaldığımda;ıssız, ayazdım.
Yaralı bir kuşum, uçamıyorum.


Özlemi içimde,atamadım ki!
Elleri karşımda, tutamadım ki!
Bu gönlüme sevinç katamadım ki!
Kapılar kapalı ,açamıyorum.


Hasretiyle yüreğimi dağlasam!
Gece gündüz hiç durmadan ağlasam!
Irmak olup gürül gürül çağlasam!
Derdimi boşluğa saçamıyorum.


Vuslattan gayrisi teselli olmaz.
Gerçekten sevenin umudu solmaz.
Vakti gelmeyenin testisi dolmaz.
Onsuz bir yudum su içemiyorum.


‘Delisin sen, birtanemsin’ dediğim,
Nedensiz sevdiğim, hep özlediğim.
Takılıp kaldığım, gidemediğim..
Mekanım sendedir, göçemiyorum !...


………………………………………………..........mürsel emre doğan .. Şubat 2010 ,İstanbul...

( Şiirimi; bana haber vermeden çok güzel bir jest yaparak seslendiren ,kıymetli şair ağabeyim Salih KETECİ’ye en kalbi muhabbetlerimle teşekkürlerimi sunuyorum..şiiri ben yazdım ;ama ağabeyim ,şiirin et ve kemik haline tabir-i caizse ruh üflemiş..bu şiir kendini bir yorumda bu kadar bulabilir ve ancak bu kadar güzel seslendirilebilirdi..sağolasın ağabey..Rabbim razı olsun...)