hayrettin taylan

yokluğunun suları arasında sorusuz sorgularım tümlenir
sorulardan seni sevişimin uzak kalışı tamlama olur
ruhumun kitabından okurum bende kalışının alışmalarını
tane tane içlenişlerime sızışın dile gelir sözsüz sözlüklerde
anlamını bilmediğim sevgi dilindeyim
seni tanımsız sevdim gerek yok söze, sözlüğe
yorgun bir ceylan gibi vahamda gözlerin yeşillenir
sensizliğin tomurcuğuna aşı yapılır aşk
yalnızlığımı uğurluyor düşler ile bekleyişler
üşeniyor acılar ,üşüyor gidişin
sensiz atlaslarda yaralarımın şekillerini özlüyor güzeller
yüreğimde açtığın meteor çukurlarına düşüyor vuslatım
nemsiz kederin yıkıyor sabır duvarımı
üstüne üstüne yıkılıyorum
düşünüşün dününe dünür oluyor yeniden kavuşmalar
neşene akan pınarın narı oluyorum
dökülüyorum tan tane gelişlerine
özlemin nergislerine gölge oluyorum
aynı hecenin aynı sesinde bağırıyorum gel diye
şuhun huyuna adıl oluyor ben yerine
gerçeğin aynası gönül duvarıma asılıyor
önce Aslı ,sonra aslın taranıyor
Dağılmış bir yüreği toparlıyor sevgi yansımaların
Artık gizleyecek bahanem yok
Seni seviyorsam aşk tadındaki adındandır
Aslı geldi,fişi indirdik aşk tahtasından
gel gönlümdeki kanamaları durdurmaya
gel yanıklarıma sözlerinle merhem olmaya
gel geceli beni
gel hecele beni
bulutsuz bir dünyadayım sislerin artıyor
gidişinin kaf’ında cadılar yeni aşka masal anlatıyor
senden kalmış masal başlangıçların gizey kahramanıyım
beklentilerimin sürgülü kapıları kapandı
gönül içinde gönül kapılarım var
gel beni benden açmaya
gel geceli beni
gel hecele beni