Öylesine sabahtı ve öylesine hasret
Kurşuni doğan güneşin alazı oktu beyaz sayfasına
Önemsizdi değer verdiği yudum damlasından boğazına
Emsalsiz değerler yükledi geçmişe
Mazi ölçtü biçti düş yorganlarını
Tohumladı toprağı yüreği
Öylesine



Biçimsiz di desteksiz dikildi taş kesildi duyguları
Sözleri çözüldü öylesine sövdü kargalara
Kesildi yemekten kursağı kurudu dudakları
Vuruldu kırmızıya elleri kan kınası yandı
Sürdü ellerini umutla uzattığı saçlarına
Tel tel döküldü yıldızlar aralarından ah ile
Ağladılar




Vazgeçti bir güneşe uzatmaktan damarlarını
Kördü zifirdi yolu desteksiz yaralı
Bağlanmak öylesine bağışlamak yürekten
Yasladı gece aysız yıldızsız Ummanlara
Öylesine habersiz
Yanıyor ömrü bilmeden
Kar yağıyor üzerine
Işığı sönen bir çift göz
Öylesine bakıyor işte




Parçalanmış aşk yitmiş birkaç anı
Bir dertmiş öylesine…