bir ölüm haberiyle açtım sabaha gözlerimi
bu öyle birşey ki onsuz uyandığında sol yanın sızlar gözlerin musluk olur damlar da damlar
sen istesende istemesende bu hayat böyle
doğar büyür ölürsün yada ölürler sen sadece seyredersin
elinden hiç birşey gelmez
öyle korkardım ki en yakınımada sızacak bu ölüm denen melet diye
ama gün geliyo yakınındakileri değil seni bile buluyo
karşı koyamazsın ki çıkarı yok yazıldıysa kaderin ses çıkarmadan gideceksin
sen giderken geride bıraktıkların bin kere ölücek
gecelerce ağlayacaklar belkide bir lokma geçmeyecek boğazlarından
ama geri getirir mi ki seni
korkuyorum hemde çok gözlerim isyan etmek istiyor bazen
sus diyorum yazılmışsa bizede oynayıp gitmek yakışır
elimizden gelse yapmaz mıyız sanıyorsun
peki ya sen kim ister seninle gelmeyi
bu sefer sıra kimde hangi yürekleri dağlayacaksın
hangi meçhul sokaklara sokacaksın o canları
eğer sonunda ışık varsa al bnmde canımı al da
o canlarla canlansın bedenim yeniden