5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1713
Okunma
Bir mum gibiydi hayatım
Ateşi sendin beni hayata bağlayan, etrafı aydınlatan.
Kenarlardan akanlar ise gözyaşlarımdı.
Sen beni yakarken onlarda yerinde duramaz damlarlardı hep bir taraflardan.
Sen yandıkça onlar akar, onlar aktıkçada ben tükenir biterdim.
Bazen alevini söndürmek isteyen nefesler olurdu.
Görürlerdi yavaş yavaş eridiğimi
Ama içimdeki alevin hep istekle yanardı, yanardı yüreğimin derinlerinde.
Kızardı etrafındaki nefeslere.
Daha da inatla alevlenirdin o zaman.
Sen alevlendirirdin ben biterdim.
İstemiyorum bitmeyi, alevlendiysen sönmez misin sanki !
Kendi nefesimle söndürmek istiyorum artık seni.
Tamam ben tükendim sen kazandın.
Bundan sonra bırakta mutlu olyım.
Oyun Bitti !
Yine sen kazandın ...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz
