6
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1264
Okunma

Bir döngüdür Yaşam
Aslı aynada gizli
Bakınca maskenin düştüğü,
Pürüzlerin yok olduğu...
Acının ardındaki gülümseme
Bir makara Yaşam
İplik iplik bedenlerimiz
Yarısı kırık, yarısı eksik
Kol düğmeleri gibi ağaçlar
Renk renk
Sedirinden meşinine...
Hep aynı adım gibi
Bin yürek, bir adım
Bir sağ, bir sol
Ortası ne bunun
Hep tezatlar var
Şu diye adlandırdıklarımızda...
Sehpanın örtüsü,
Televizyonun kumandası
Sürahinin bardağı gibi
Hep birşeylerin tamamladığı
Yaşam diye tutturduğumuz şey...
Bazen durumun eylemi
Beynimizdekiler...
Bir başkasının yerinde olmak istediklerimizdir Yaşam
Ya yaşayan bir bedende ya da
İki tahta arasında yok olan tenlerimizde
Ne ilk ne de son
İkiden sonsuza kadar belki...
Ya da iki yaşamın ortalaması
Yaşlarımız, yaşadıklarımızın
Eksilip artılarla çarpımı
Varlık dediğimiz şey nedir ki...
Yaşam işte, yaşarken ölmek demek...
Peki ya Yokluk denen şey
Hissiz kaldıklarımız ama
Kime göre bu fasıl
Akşamların labirent sokakları
Adımlarımız bizi nereye götürür...
Bir tarafta koşuşturan Nakarat
Bir tarafta damla damla akan kan
İçlerimizdeki o kinler...
Ya da ufak kendimize sakladığımız sevgiler
Bir döngüdür YAŞAM
Ne ilk ne de son
Hep bir ve son dediğimiz
Sayı değildir elbet,
Bir ortası da vardır
Ama kime göre
Şartlı tepki için
Özneler olmalı
Tülay Mert
5.0
100% (3)