0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1470
Okunma
"sylvia plath’a"
ellerim sığmıyor şehirlere
içim kandırılmış
pembe dudaklı bir nehir
kederleri sana benzeyen
öyküler sabahlıyor penceremde
bir hiç uğruna gülümsüyor ölüm
bileklerimde martı çığlıkları.
adresini şaşırır-bu bir döngüdür-
kirletmeye kıyamadığımız her çehre.
ateşi çalanı iyi belle
ki gece koynundadır hala
iç avluda kırlangıç sesi
mevsimler tutuyor gölgeni
her şeyin sonu var
ne çabuk öğreniyor insan
çok acı var
ne çok acı
sesim ne çok sesine yabancı
güneş erken doğuyor buralarda
görmelisin...
5.0
100% (1)
