Bilemezdim, içime düşen bu acıyı
Bağrım yanıyor, ateş içinde
Kahır gülleri sardı yüreğimi
Simsiyah gecelerde...


Tutmuyor, gözümü uyku
Yaşananlar sadece gözümün önünde
Bilmem, hangi zaman ya da hangi düşüncedeyim
Acıyor bedenim



Kanadı kırık bir kuş gibi
İçimde birşeyler var, ölmeyen
Bitiremediğim...



Sıcacık
Bir sıcaklık var hissettiğim, yine de
Onca kordan sonra ellerimde söndürdüğüm
Gölgesinin bile zarar verip
Ömrümün ilkbaharını aldığı
Karanlıklarda, dip kuyularda bıraktığı



Ne güneş, ne de bir el tutacak
Şimdilerde cansız bu bedeni
Bitkinim...
Solmaya mahkumum



Aşkın zindanı da olurmuş meğer,
Yürek de sızım sızım çekermiş
Bilemezdim ben, bilemezdim...



Bu kalbe de birgün düş damlacıkları düşeceğini
Ne gökteki yıldızı
Ne de denizdeki o parıltıyı
Bilemezdim...
İçimin bu denli kuruyacağını
Bilemezdim...



Bir yangınım ben,
Bu sevda çölünde...
Tutuşturacak ne bir meşale
Ne de susuzluğumu dindirecek
Bir serabı arıyorum
DÜŞ VE ACI benimkisi...



Kahır gülleri sardı yüreğimi
Bilemezdim ben bilemezdim
Aşkın zindanı da olurmuş meğer
Yürek de sızım sızım çekermiş.



Tülay MERT / 02.02.2000