Şu fâni dünyaya ömür bağından,
Demet demet sevgi dermeye geldik…
Bir gayret sıyrılıp hır-gür çağından,
Sevginin sırrına ermeye geldik…

Sarmış kâinatı Kudret’in ağı,
Başı karlı dağı taşı-toprağı.
Tüm börtü-böceği dalı-yaprağı,
Sevgili gözüyle görmeye geldik…

Rabbimin nîmeti güzel bedeni,
Nefse kul etmenin var mı nedeni.
Fitnede fesatta ısrar edeni,
Sevgiye sığınıp yermeye geldik…

Kiminin sevgisi paraya-pula,
Kiminin sevgisi giysiye-çula.
İnsanı sevmeyi bilmeyen kula,
Sevgiyi meccani vermeye geldik…

Bunca vicdansıza zâlime inat,
İnsanca yaşamak ince bir sanat.
Sel misâli gelen şerre istinat,
Sevgi duvarları örmeye geldik…

Hicâptan bîhaber yüzlere karşı,
Gerçeğe aykırı sözlere karşı,
Herkese kem bakan gözlere karşı,
Sevgi perdeleri germeye geldik….

Arzumuz her insan Hakka kul ola,
Gönüller muhabbet huzurla dola.
Beşikten mezara uzanan yola,
Sevgi çiçekleri sermeye geldik…

Veli BOSTANCI