16
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2584
Okunma

Seni görünce,
İçimden birşeyler kopuyor sanki,
Seni görünce
Sadece sen varmışsın gibi geliyor bana hayat.
Seni görünce sensizliğin
Hiç birşey olduğunu anlıyorum.
Sen nasıl birşeysin ki,
Varlığınla yaşamı ,
Yokluğunla hayalleri bahşediyorsun.
Ve ben kendim olamıyorum nedense,
Yüzün düştüğü zaman gözlerime.
Sen nasıl birşeysin ki !
Öylece akıyor bütün sevgim sana
Bir nehir gibi.
Siz sevginizi nasıl gösterirsiniz?
Yada nasıl dağıtırsınız?
Gram olarakmı, yoksa kilo hesabına vurursunuz ,
Ölçüyü kaçırıp.
Sevginin ölçüsü varmı?
Bilmiyorum,ama ben sevgimi sevgiliye sunarken
Hiçbirşey kullanamam.
Yari görünce sevgim kendiliğinden
Yüreğimden sel olur akar.
İstem dışı olur bütün uzuvlarım
Ben sevgi vermeden
Sevgili alır zaten bütün herşeyi
Bakarken gözlerime.
Onun içindir ki, ben sevgimi istesem de
Tartıya vuramam, az veya çok.
Sevgilinin yüzü düşmüşse bir kere şu yüreğe
Söz dinlemez artık hiçbir hücren.
5.0
100% (9)