Sekiz yıl önceydi bir akşamüstü
Bir bayan şairden bir şiir gördüm
Bir net sayfasına işlenmiş süstü
Kolay sandım o an aklımca ördüm

Ertesi günüydü “ne var ya” dedim!
Klavye önümde yazdıkça coştum
Hemen bir siteye girdim ekledim
Edebiyat mey’di artık sarhoştum

Birkaç gün sonraydı bir mesaj aldım
"Şiir güzel amma eksik" diyordu
O an kızgınlığın içine daldım
Sirkeye dönüştüm küpümü yordu

Beş on yorum vardı “harika” yazan!
Bu adamın benle zoru ne idi?
İçimden dedim ki “vay oyunbozan”
Beni fare sandı bu hain kedi

Döşedim güzelce karşı mesajı
“O zaman siz yazın göreyim” diye
Cevapta eklemiş kısa pasajı
“Haklısın doğrudan olmaz hediye”

Zaman yeşerttikçe fikri kurağı
Ulaştım elbette acı gerçeğe
İmlası kafiye ve de durağı
Daha yansıyordu şimdi merceğe

Zordu bilmeyene bunu anlatmak
Ben bile o zaman küsmemiş miydim?
Doğruyu söylemek yara kanatmak
Yaram kanayınca esmemiş miydim?

Dedim ki “o zaman öz eleştiri”
Hasta ben olayım siz serum olun
Aha orta yere koydum neşteri
Şimdi bu yarama bir doktor bulun

Hâlâ yolun başı, ki benim için
Boynuzla kulağın arası Araf
Bilemem ben hâlâ, ne neden niçin
Lakin taraf belli, sizin ne taraf?

İHSAN TURHAN