beyaz yalnızlıklar bürüdü bu kenti
benzi solmuş bir aşka renk veriyor dudaklarım
her biri sana doğan çaresiz çocuklar büyüyor içimde
sensizliği topluyor yüz sürdüğün avuçlarım

her gece vakti seni dileniyorum aşk şiirlerinde
kendi sınırlarımda kurşuna diziyorum şairleri
ölü harfleri çalıyor sahipsiz bir rüzgar
koşar adım katil bir ruhu götürürken sen yanım
sürüklenir peşinde kızıl intiharlar

bilmediğim biri kilit vuruyor kapılarıma
boğazımda yırtılıyor isyankar bir çığlık
vurdum duymaz kentlerin köşe bucağında
yutkunur “çürük sulara” ölü yıkayıcıları, katıksız


aşka sürgün kekremsi öpüşlerini saklar saçlarım
parmak uçlarım adını bırakır kör bir aynaya
yüzüme çarpan yalnızlığımda en çok özlediğim
daha kaç yokluk sığdıracaksın sevdama

sır verdik yeşil taşlara gizli sevişleri
bu duvarlar… bu duvarlarda ellerin vardı senin
dudağımızda yaban mersinleri günahkar
ey yar ! hangi mevsim yedivereninde solursun ihaneti

Arzu Altınçiçek


26.01.2010

Fotoğraf : Ankara’ dan dostum Salih Güler’ e aittir.

"çürük su" / esinlenme : Ahmet TELLİ ( Su çürüdü)