Seni yaşamak bir düştür imkânsızlık denizinde
Karaların karargâhında yine nöbette
Sensizlikle titreyen ürkek ruhum
Sessiz bir çığlık böler ıssızlığımı
Unutulmuş aşkların haykırışı
Aşk olmuş mülteci soğuk kaldırımlara
Nereye bassam bir hıçkırık
Aşkın ihanetiyle kirpiklerde donmuş yaşlar
Çıkmaz sokaklarda avareleşen gönül
Yolların yolsuzluğunda yol alırken
Bir anda kaybolur umutların Umutsuzluğunda
Boğulur gözyaşı sellerinde çaresizlik
Kuru bir dal üzerinde ağlar bir serçe
Yalanlar içinde devleşen ihanetlere
Bilir ki bir sevda daha sona sürüklenmiş
Saygısızlıkların sevgiyi yok ettiği yerde
Aşk adına yazılan şiirler kirli duvarlarda
Yok, olmaya yüz tutmuş çamur deryasında
Bir kardelen ayaza ve sevgisizliğe rağmen
Mağrur bir o kadarda gururlu
Başı dimdik sevgisini savunurcasına
Sanki hala aşkların var olduğunu haykırırcasına
Orada öylece öylesine durmakta
Tıpkı benim yüreğimin
Senin avuçlarında hayat bulduğu gibi
Zaman aşımına uğramış duygular
Duygusuzluk kervanına katılırken
Ben lüle lüle saçları ve elinde şekeri
Mutluluk resimlerinin baş figüranı
O tatlımı tatlı kız çocuğu gibi
Gülümseyerek aşkına yol almaktayım
Belki safça belki de aptalca
Her şeye rağman bitirememem
Ve seni ölümüne
Hatta ölümden öte seviyor olmam