Islah olmaz kalbimin vefa bilmez yâreni
Yüreğim aşkın ile kavrulur da susarım
Ömrüm yaprak misali savrulur da susarım
Yetiştir gözlerime gözlerinde hareni
Yokluğun üzerime devrilir de susarım


Ne yana baksam yüzün imgeni taşır bana
Sinemde zapt edilmez ağrılarım sanadır
Dilimde tespih olmuş çağrılarım sanadır
Dere tepe demeden kendini aşır bana
Yeri göğü inleten nâralarım sanadır



Ben gel dedikçe sende edalı haller oldu
Yeter çektiğim çile elinde naz kalmadı
Cananı uzak canda bir damla haz kalmadı
Adına ektiğim gül ha solacak ha soldu
Mevsimler kışa döndü bahtıma yaz kalmadı



Gel ahiret kapısı dünyama açılmadan
Katledip gururunu ummadığım anda gel
Veda edip hasrete vuslatı kuşan da gel
Sabrımın düğmeleri yerlere saçılmadan
Elini koy kalbine iyice düşün de gel



Durma dola belime mutluluk kemendini
Şu gönlümü ummanda başıboş sal eyleme
Sükutta direnerek dilimi lâl eyleme
Kaybedip benliğini gel bende bul kendini
Esirgeyip sevgini aşımı yal eyleme.......


21 /01 /2010 Kocaeli