Umudu küf tutan mısralarda saklayan Gülfem
Bilirim, nasır tutmuş gönüllere sızmaz ışıklar
Seneler içinde dibe çöker, birikir tortu
Bölük pörçük birikimler saçılırken uzağa
Senden yana temeller niçin sarsılmaz Gülfem


Yurdumun eşsiz kırlarında sensiz Gülfem
Nice ateşler yandı külleri yellerde saklı
Nice derelerinde yunup arındı sandım
Her nefeste günahım var,piri pak değilim
Senden yana zaafım niçin eksilmez Gülfem

Çıplak ayaklarında sıcak kum taneleri Gülfem
Yosun kokularında kaybettin mi aydınlığı
Kuzey rüzgârlarının alnımda tuzlu izleri
Deniz kabuklarına kazılı adını arayan gafili
Senden yana niçin uyandırmaz işaretin Gülfem

Sonbaharla yalnızca yüzün değil Gülfem
Dallarda yapraklarda sararacak bilirim
Ocaklarda tüten her dalda nefsimi eritirim
Ne gül dalları kalır ne de bülbül tutuşmayan
Senden yana niçin yangınım bitmez Gülfem

Toy heveslerine kapıldığım ay yüzlü Gülfem
Her dalganda kelepçeye aşina hallerim
Sen konar göçer ben visaline düşkün
Her adımda bir yığın,düğüm düğüm hüzün
Senden yana öyküm niçin çözülmez Gülfem

SİNAN YILMAZ