Örtülü düşlerime değiversin ellerin
Utangaç yüreğime yüreğinle kafes ol
Bana ait gönlünde ne işi var ellerin
Kaçak umutlarıma gizi veren nefes ol
Gözümden yüreğime sızıveren nefes ol



Yuyulmamış ellerde bölündüm biçim biçim
Seferi gönüllerde yükselmiyor ki paye
Şu gaybana âlemin göbeğinde bir hiçim
Hayat silsilesinde hep banadır kinaye
Dilsiz duygularıma öz anadır kinaye



Geçmez kalbime hükmü aklım olsa da zişan
Sevdan ferasetimi ısrarla esir alır
Kader bu bahtsız diye vurdu alnıma nişan
Düşünürüm sol yanım daraldıkça daralır
Koca âlem gözlerim karaldıkça daralır



Hırpalar gençliğimi rüküş bekleyişlerim
Hatıran güzel amma yokluğun hiç şık değil
Ne vakit son bulacak bu boyun eğişlerim
Karanlık akıbete ördüğüm ışık değil
Ruhum cenderedeyken gördüğüm ışık değil



İnfilak etti lahza saatler yıla döndü
Zil zurna sarhoş vakit yaşadığım gün değil
Vatanım oldu gurbet zarar hasıla döndü
Vuslatı ham çabayla fark ediş düzgün değil
Bu günü yarınlara terk ediş düzgün değil



Örtülü düşlerime değiversin ellerin
Dindir bütün öfkemi acıtarak tenimi
Yâr olsun mabedime kristalden küllerin
Billur güzelliğinle fırçala kefenimi
Arıtılmış ar’ınla parçala kefenimi..............





yuymak
Yıkamak.



15 /01 /2010