Sakin duruşunda yatırdığın
O edalı tavırlarda
Gül kırmızısı
Tutkular barınıyordu,
Okşanası yüzünde.

Bakışlarında fışkıran şehvet,
Güzelliğin cesur isteklerini
Hayalin ötesinde dolaşan yalnızlığıma
Yıkarken ruhunu,
Cazibenin tesirinde eriyen
Soğuk yüzüm,
Çözülmeye başlardı
Firar eden uyanışlarımda.

Yüreğimin derinliklerinde
Sükutumu sarsan endamın,
Beynimin hücrelerinde raks ederken
Saf düşüncelerim
Senin ilhamında sızmış
Bir sahrayı andırıyordu.

Ey! gül kokusuna bezenmiş yar,

Üzerinde barındırdığın
Bu imtiyazlı güzelliğin,
Serseriye dönmüş ruhumda
Uçuruma sürüklenmiş
Mecalsiz sarhoş gibi,
Teninin yaydığı gül kokusunda
Derin uykulara dalardı,
Kaybolan cesaretini toplamak için.

Gönlüme hücum eden GÜLÜM

Etrafında pervane olmuş
Bu ümitsiz şaire, merhamet et.

Kalbinin saraylarını
Sonsuza dek bana aç,
Aç ki; Bu yalnızlıkta çırpınan bedenim ve ruhum
Senin ellerinde karşılasın,

KORKUYA BESTELENMİŞ YARINLARIMI.


Nevzat TAŞKIRAN
13-01-2010