ben..bir sevdamın kavgasındayım
birde dularımın kaygısında
sen bilsen de bilmesende farketmez
kapatıyorum penceremi perdemi aydınlığına
gülüşlerinde saklı kalsın güneşim
taki sen dönene kadar

seni tanıdıktan sonra!
hiç bir zaman
yol / umu yüz / ümü bir başka adrese çevirmedim
ardından hiç bir cümleye yataklık etmedi dilim
belki çok şeye sustum ama’
ben ne senden..
ben nede seni beklemekten asla vazgecmedim

gözlerimden dökülen o sıcaçık damlalarımda
amacım senin sıcaklığını yakalamaktı bilki
bilki bitanem
bir sona hazırlamak değildi seni’ kendimi
belkide yeni bir umuda koşmaktı
geçen her dakikada sana varmaktı dileğim

ağlamadım dersem yalan!!

hasretin yakardı isyandaydı tümcelerim
içime bir başka özlem katardı uzaklarda bilmem seni
şimdi gel görki bitanem
ne kadar bağlasamda hasret dolu sözlerimi
belki dilim sustu ama’
ta parmak uçlarımdan kanarım
ve kanadıkca hasretinde yiterim

öylesine özledimki seni
en çok o nasırlı ellerini özledim
bir tek cümlende üzeceğini bilsemde
o sözlerini özledim
söyle ne zaman bitecek hasretim yiğidim

sen şimdi yoksun ’

ben bir sevdamın kavgasındayım
birde dualarımın kaygısında
sen bilsende bilmesende farketmez
kapatıyorum penceremi perdemi aydınlığa
gülüşlerinde saklı kalsın güneşim
taki sen dönene kadar

artık yoluna baktığım pencere kenarım kanlım oldu..sen gittin gideli ne cama çıktım
nede geleceksin diye yoluna baktım..her akşam göründüğün yere bakacak cesaretim yoktu..es kaza baksam es kaza yokluğunu yaşar ..yeniden yokluğundan yandım..anladım ki ben sevdamın hasretinin kavgasındayım bitanem ve birde dönmen için ettiğim dularının kaygısında