Çek perdelerini gül esmesin seherin yelleri
Gözlerine deymesin ışığı nemli bakışların
Süzül geceden sabaha gül asma suratını
Koru kolla yetim kokularını kem bakışlardan
Değmesin ince dallarına kırgın kelamlar
Gül sen gül ki yeşersin duaların




Dalgaların dövdüğü yıldıza bağlarsın goncanı
Dolunaya açıyorsun sineni güneş diye
Ihlamur kokusunda dudakların ıslanır
Kırarlar gül sol yanının dikenlerini
Kopuk tellerde notasız çalıyorsun besteni
Koru kolla gül tül gibi ince rengini




Gül ay tahtına kurulur her gece
Kudurur nefsi kontrolsüz dolunayın
Zifiri karasında salınır zincirleri özlemlerin
Gül narin gül kırılgan gül nefes alamaz sevgi fukarası toprakta
Döker yürek çiğlerini siyahça
İncecik örter peçesini yüreğine




Yıldızın sökülmüş gül nasıl yediveren olur
Her gonca kopartılmışsa ana kucağından
Gül nihana sokulur usulca
Her eski ihanete yeni deve dikenleri doğurur
Gül narin gül kırılgan gül nefes alamaz



Gül yorgun cennet kokmaktan
Ki her kadın gül kokar ve bir büyüdür artık
Sevda iksiri saklanan yüreklerde salar misk-i amber büyüsünü
Ondandır artık sırf rengi ile salınır yediverenler