Seni bir bahar mevsimi gibi seviyorum
Bir bilsen gelişini, ben nasıl bekliyorum,
Bitmesin diyecek kadar, derin arzularla
Hayat aşkıma senden hep sevgi ekliyorum.

Gözlerinin temasını aldığım vakitler
Başlıyordu birden bire, zamansız gelgitler
Heyecanıma yenilip, telaşa düşerdim
Ve boşa giderdi o an yapılan tertipler.

Asaletine kapılıp mahkûmun olurdum
Sevginin kudretinde ben seni bulurdum,
O mis kokunu çekmesem, erirdi benliğim
Kısacası yokluğunda biter kahrolurdum.

Hayalini bile sevmek, kısa günün karı
Varlığın götürüyordu bütün ahu zarı,
Seni gördükten sonra söyle ey sevdiğim
Nasıl bırakabilirim ki, senin gibi yarı.

Beni kaç kere kurtardın, derin kuyulardan
Aklımı rahatsız eden çirkin duyulardan,
O yüzden ki sevdiğim, bahardan farkın yok
Sana tapmakla kurtuldum şer dolu huylardan.

İnsanlığın değişmez bir mücevher parçası
Sevgi dolu o yüreğin merhamet yuvası,
Söyle ey gül yüzlü canan, bize hangi zaman
Uğrar bu aşkın uğruna can verme sevdası.

Sadakatinin hayranı birini yarattın
Gizli tüm güzellikleri kendinde arattın,
Sana teslim olmuş ruhu, sakın ha bırakma
Çünkü sen beni o aşkın, kuyusuna attın.


Nevzat TAŞKIRAN
19-07-2006