Umutlarım tükenirken kuruyordu ırmaklarım,
Ruhumun karanlığında sevdamızın peşindeyim.
Leylanın çölüne düştüm sensiz çatlar dudaklarım,
Paslanmış son gülüşümle mazinin neşesindeyim.
Çürüttüler ağacımı kanar artık budaklarım,
Gözümde sönen ışıkla gecenin köşesindeyim.
Sonsuzluğadır bilesin artık bütün adaklarım.
_____Düşler içinde bir ömür heyhat! Nasılda geçiyor,
_____Ayrılığın tırpanları aşkı nasılda biçiyor.

Kirpiğin mi gülümsüyor dökülen gözyaşlarına?
Gönlümde bir çöl rüzgarı yasaklıyım ben kentine.
Acılar düşmesin gülüm hüzünlü bakışlarına,
Bu akşam düşlerim ıslak gelemiyorum semtine.
Yalnızlığın boşluğunu takıyorsun kaşlarına,
Hatıraların içinde hasret kaldım suretine.
Bensizliğin girdabında zehir katma aşlarına.
_____Göç kervanları içinde ruhum bedenden göçüyor,
_____Vefa bilmeyen sevgili kanımı dökmüş içiyor.

Her gecenin şafağında bekledim durdum kaç sabah,
Bir kunduz gibi kemirdi ömrün yıllarını zaman.
Dönüşü olmaz yoldayım önümde firgat var eyvah,
Törpülenen duygularım ruhuma vermedi aman.
Meftun kalbimde çalıyor sevdamın makamı segah,
Ayaza dönmüş her yan çakallar ise pek yaman.
Avutmaz buralar beni yüreğim oldu bir seyyah.
_____Ömre pusu kuran avcı hedefe aşkı seçiyor,
_____Vuslatın tüm kapıları, yaklaştıkça hep kaçıyor.

Coşkun Mutlu
Hüznünşairi