Bıraksaydı hep sevecektim.

Bir saatin yelkovanı yürür de
Böyle de durur mu hiç akrebi,

Alıştım sanıyordum ayrılığa
Yoksa hala o muydu sebebi

Onsuz geçen zamanlar değil
Geçecek olanlar tüketiyor beni

Ben tahammüden sevmedim ki o’nu
Zaten "şu’nu sev" diyerek sevilir mi?

Oysa, unutmamı istiyor şimdi

Sahi bütün aşklar elbet biter mi?
Biri hala deli gibi çok severken

Diğeri bırakıpta hep gider mi?

Hoyrat bir aşk değildi benimkisi
Hayallerimi süslerken bile
Kıyamaz sarılmazdım beline

Canımı bile verebilirdim
O güzel saçlarının bir teline

Bunları nasıl unuturum şimdi,
Boynuma sımsıkı sarılarak
Gözleri kapalı dans edişini

ve ayak uçlarına basarak
sessizce koynuma girişini

Hiç aklımdan geçirmemiştim ki
Böyle ansızın ve ebedi gidişini

Üstelik hala hatırlıyorum
Sık sık ve ürkerek bana
"Sakın beni bırakma" deyişini

El ele yürüdüğümüz kumsalda
Yine dolaşıyorum o olmasada

Deniz kabukları ve minareler
Bana hep onu soruyorlar

Ben bir şey söylemesemde
Onlar elbet ayrılığa yoruyorlar

Kumsalda akşam üzeri grup vakti
Ufka doğru iç çekerek bakıyorum

Göçmen kuşlar güneşe uçarken
Sevdama ait yüreğimde ne varsa
Birer birer sahile bırakıyorum

O güneşten,
Kıyıya uzanan kızıl bir yol
Birazdan sahili yalayacak

ve kumsalda bıraktığım
Aşkıma ait son anı izlerini
Köpüklü dalgalar yıkayacak.

Olsun bir daha
Yürüyeceğim kumsalda şafakta,

Çünkü O gittiğinde batan güneş,
Tıpkı battığı gibi kızıl doğmakta.

Oysa bıraksaydı hep sevecektim,
Ben ona,yanlızca ona,ömür boyu

Eşim, yarim, sevgilim diyecektim

Şimdi ise, alıştım yokluğuna
ve unutmak için çabalıyorum

Zor olsada geçiyor günler,
Her anımda onu anmıyorum

Hala ateşler içindeyim ama,
Artık eskisi gibi yanmıyorum

Benim sevmelerim de ünlüdür,
Bir ayrılıkta sevdamın peşinden
Ayak direyişlerim sevgi doludur

Ama gururum çok kırılırsa
Asıl gidişlerim muhteşem olur

Oysa bıraksaydı hep sevecektim,
Ben ona,yanlızca ona,ömür boyu

Eşim, yarim, sevgilim diyecektim

25.10.2009
Muzaffer Alper