Su’yum ben..

Ağladığında gözünde yaş,
Acıktığında çorbanda aş’ım ben,
Pikniğinde
karpuzu çatlatan da benim,
Fidana can veren de
Çölde serap,
Tarlanda bereket olurum
Ovan’da göl,
Ormanında şelaleyim.

Hatta ben olmazsam
koyamazsın hamsiyi tavaya,
Malabadi köprüsünden
geçemezsin karşıya.
Ben dolunaya ayna,
Havuzuna fıskiye,
Çayına dem olurum.

Akvaryumunda
ben bakarım balığına,
İstersem dalga dalga
vururum kayığına,
Benimle yangınlar da söner,
Un değirmenin bile
benimle döner,
Sabah kalktığında,
yüzünü ben okşarım,
Bazen sel olur taşarım.

Atlasın batmadığı,
Makasın kesmediği, benim.
Alim’e "evreka" dedirten de benim,
Rezilin yüzüne tükürdüğün de.
Beni Dede’ne verdiğinde,
Seni aziz kılan da benim.
Sevdiğin sılaya giderken,
kapı eşiğine döktüğün de.
Korktuğunda ağzın kuruyorsa
ben olmadığımdandır,

Ben,
Gözlerinin feri,
işçinde anasının aksütü gibi
alın teriyim.
Çacuğuna kartopu,
Rakı’na buz olurum.
Soğuklarda ceviz gibi
doluyum.

Zaman aynı benim gibi akar,
Aşıklar yakamozlara
bende bakar.

Yağdığım sürece gökyüzünden,
nehirlerde akacağım,

Öldüğünde seni son kez,
yine ben yıkayacağım.

Su’yum ben..

Muzaffer Alper 15.01.2009