bırak artık sevmiyorum deme seni
anladım sevmiyorsun beni
sevgi nedir bilmiyorsun ki
seven insan hisseder acı çeker


her nasılsan kabulum ol da gel
gönlünü başkalarına vermeden gel
sabrım taşıyor hüznüm akıyor
gaönlüm kan ağlıyor ne olursun gel


sığmaz aşkım en büyük denizlere
taşar etraftan boğulur içindeki sevgiler
kapatır beni enderin mahsenine
zülm ediyor bana sevdiğim bir başkasını sevince


bu acıyla yaşanılır mı ey dost sen söle
aşkmı kalbime gömüp hayata bir kurşun sıkasım geliyor
sevdiğim bir başkasının kolların da yatıyor
adalet bu mu ey zalim dünya sevenler hiç kavuşmaz mı,


artık sabahlar olmuyor,güneş doğmuyor geceleri me
isimsiz aşkım kaldı dünler yarına kaldı
sevgi denilen bu kalpte acıdan başka bişi yaşanmadı
bekliyorum seni sabahın en doyumsuz anın da
ellerim soğuk kalbim yanlız bekliyorum seni yolun sonun da.

yazan : samet KARAOĞLU