Sevişmelerimize tanıklık eden
yatağın üzerinde
Bir ben mahzun
Bir ben ki özlem dolu…
Oturmaktayım yine
Elimde,
yanarken beni de yakan
dumanıyla bi sigara sapı
Baldır da diz üstünde

Dedik ya;
Özlem doluyuz
Karanlık boğar oldu
Işığı açtım,
Yanan sigara tek aydınlığım olmasın diye
Lambanın sarısı,
yeşil duvarıma yansıdı önce
Şifoniyer arkasında bir cümbüş
O duvar,
Sanki parıldayan saçlarındı

Yaklaştım yanına
Tanık yataktan kalkıp,
Saçlarının her teline dokundum
teker teker

Şifoniyer üstü, 35 ekran;
sanki o şirin kafandı
Ekranı yüzün,
Düğmeleri ise dudakların…

Yüzünün tüm kıvrımlarını okşadım,
usulca
Eğildim bir buse kondurdum
O güzel dudaklarına
Teninin kokusu burnumdayken
Şifoniyer gövden oluverdi,
Üşenmedim,
Sarıldım, sarıldım ona sımsıkı
Sıcaklığından terledim
Fakat doyamadım sana,
bırakmadım!

Uzanan dost güldü sonradan
Ancak aldırmadım, halimle halinle
Zira gittin diye
Bu odadaki her şeyde olduğu gibi
Onda da biraz sen kalmıştın