Duymadığın bu nidalar sanadır vefasızım.
Yine hüzün sahnede, sessiz göz yaşlarımla.
Ve sessizlik hakimiyet kurmuş bu geceye de.
Ve ben ağlıyorum her geceki gibi, sessiz .
Gözyaşlarım akıyor içime içime ve yüreğim bitik.
Kimseler görmesin diye içime akıtıyorum gözyaşlarımı.

Bak kuruttuğun yere ....
Hayır vefasızım yanaklarımda arama yaşları,
Gözlerime bak, yüreğime, sol yanıma bak usul usul.
Ve uzat elini bir boşluğa,kurcala biraz etrafı.

Ne hissediyorsun söyle bana ?
Hayır vefasızım gördüğünü değil,
Hissettiklerini anlat bana.
Ve ne hikmetse bir türlü hissedemediklerini.
Anlat bana dinliyorum seni...

----------Bir okyanus göz rengin...
----------Sonbahardaki yaprak saçların...
----------Yağan yağmur sanki bakışların...
----------Ve ellerin; donmuş buz parçası...

Hayır ! vefasızım gördüklerini değil,
Hissettiklerini öğrenmek istiyorum ben.

----------Bu ve bunun gibi bir şeyler işte.
Yok ! ben bunları sormuyorum ki sana vefasızım.
Hissedemediğin sana ait kalbimdeki çırpınışlardı.
Gel bir de ben anlatayım hissedemediklerini sana.

Şimdi yüreğimi avuçlarına bıraktım,
Dikkat et, kayıp gitmesin avuçlarından,
Ait olduğu yere bırak.

Yüreğim avuçlarında.
İster dahil edersin hayatına,
İstemezsen de,
Kayıp giderim avuçlarından, yalnızlığıma.

Farzettki ellerinin arasında yüreğim,
İster sahiplen onu,istersen bırak boşluğa.
Yeter ki yüreğim kalsın,avuçlarında.
Yeter ki gör beni yüreğimde öldürmedim seni.

Duy sana seslenen yüreğimin sesini "duy artık".
Seni içimde öldürmeye "kıyamadım"