Eğer çıplaksa aşk,
Hala düşüyorsa gözlerinden bakir umutlar ve
Ansızın beline sarılıyorsa bir ses uzaktan
Belli ki sevdalar uyanacak
Suçüstü yakalanmalar çimlenmeden
Duman duman tütecek
Yosma bir sokağın lambaları
Gün bitecek
Yaşanacak uğruna ölümler.

Güneşe sarıldığın gibi sarıl gözlerimin telvesine.
Sevda vuracak mı diye korkma
Nasıl olsa ağıtlar yakılmayacak mı ardından
Ihanetlere dönüşmeyecek mi sevmeler
Soyun aşkların vurulduğu hüzzam geceler de
Düşlerini yeşert
Keşkeler yangın yerine dönmeden
Yası sonraya bırak
Yaşa sevişmeleri.

Ay düşsün usulca alnımın ortasına
Perçemine tutunsun çocukluk sevinçlerim
Haydi tut elimi
Ucuz sevmeler yumruk gibi düşerken bağrıma
Ört bedenimi ipeksi bir utangaçlıkla
Soluk soluğa atla düşlerin üstünden
Suskunluğa dönüşmeden gecenin hikayesi
Bir mum yak iki kişilik
İndir mehtabı denize.

Türküler söylüyor ağaçlar
Makamı hüzün, makamı aşk
Duvarda asılı bin yıllık resmi var
Yitirilmiş sevdaların
Kefaretleri ödenmemiş, tebessümleri yarım
Hala soluklanıyor kıyısında hasretlerin
Kaldır başını çöllere düşmüş karanlıklar
Çıplak ayaklarınla yürü ateşlerin üzerinde
Inkar etmek faydasız
Çoktan yelken açmış kederler
Hükmün çekik gözlerine
Gece de sevda kokusu var
Çek çekebildiğin kadar içine...

Zeynep Nilgün Gökçeöz