şair en kararlı yanıyla, kolaylığı sürgün etmiş
zoru (insan olmayı) seçmiş

başkaldıran bir isyan bu
bu isyan erdemli olma ve yaşama adına
toplumu kirden pastan arındırmak
her türlü adiliğe karşı çıkmak
her türlü yaşamayı( saygınlık içerisinde) insana ve insanlığa yakışır kılmaktır
aldırmazlığın, bencilliğin, sorumsuzluğun, saygısızlığın, acımasızlığın ve de kalleşliğin, sadece yetenek ve yetkinlik sayıldığı-dayatıldığı, insan yapısına baş kaldırmaktır

nesnel olmak
içten ve olduğu gibi kalmak
herkes özünü bilecek, ona göre sınırını çizecek, der gibi bir çığlık duydum şiirde
bunu anlatırken, hiç kuşkusuz, şiir için gerekli ölçütler kadar, şairin şiir denen büyüden anladığı üretilerle iç-içe olduğu görünüyor

estetik
bilinç
dünya görüşü
ve dil bilinci tamam (bütün) olan şairlerin şiirleri kendini okutuyor
çünkü şiir için, şiirin bütünlüğü için gerekli bilgi donanımına sahip bir kalem

bundan dolayı
mücadelesini
savaşını
kavgasını
aşkını
ve de yıkılmaz insanlığını
en direngen ve çalışkan biçimde sergiliyor
ölümsüz olan sadece ‘’ruh güzelliğidir’’ diyen bir isyan da duyulmakta

eğer okuyucu şiirde kendini buluyorsa( evet aynı görüşteyim) diyorsa ki mutlaka diyen olmuştur, işte o zaman o şiir, bireysellikten çıkmış evrenselleşmiştir, toplumun dili olmuştur
bu şiir gibi

teşekkürler Sn: Ömernazmi
saygılar