Ölüm Sensizliğin Bir Özeti

müziğim yoktu aklımdaki öncesizliğimde
yaşayamadığımız masal renkli bahçemizin
öğleye yakın sabah aydınlığı
sesinle açan gülün yaprağının yeşili
ve ben hep aynı noktadayım bir tanem
noktasız güzelliğinin ilk harfinde
ki
isterim ismin kadar olsun ömrüm
son harfinde ölen tek ben olayım
seninle anılsın yüreğim

naif ummanlı sevdamı
yakaladım yanağına düşmüş kirpiğinde
bir kırağı tanesi görsem saçlarında
çıldırır içimde karlı yolların telaşı
yar zamanlı...

turnamız yok
nazlı sabah rüzgarımız
pasaportumuz türkülerden onaylı
çalışkan sözcüklerimiz buzul
ağaçlar koro halinde perişanlar
en sevdiğin ay gibi...

sen olmadığınca çıplak ağaçlar
ağaçlar bizsiz uyku semesi çocuklar gibi
ağaçlar çıplak dalarıyla kıymık oluyorlar gözlerimde
ağaçlar kınından arsızca fırlamış bir yokluk gibi
dalıyorlar gözlerimi

şansım yok
bu kış
dallanıp budaklanacak ağaçlar
hedefsiz serseri kıymıklar gibi gözlerimde
gözlerimde kanayacak imkansızlığın
aklımda fikrimde
yanımda yöremde yalnız sen soluyacak-mı-sın(?)


ölüm sensizliğin bir özetiydi
anımsadın mı? ....

Kağan İşçen




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir