(umutları bağladım güneşin her doğuşuna, gidemem)


ağaçlar yapraklarını teslim etmeden rüzgara
ağrı dağı eteklerindeki beyazları dökmeden
ağlayan yüreğim silmeden gözyaşlarını
günahkar ruhum teslim olmadan çıkmaz sokaklarda
ve bekareti zorla alınan kız hesap sormadan kaderiden

seni bırakıp gidemem...

gidemem;
son trenin sesini duymadan
bitmeyen umutlarıma hainlik edip gidemem.
sürgüne gönderilen vuslatlarım
gurbeti idama çekmeden
ve tanımadan güneşe doğan
zemheri soğuklar cellatımı, seni bırakıp gidemem.


bilirim her köşede bekleşir hayaletler
iki baçak arası namus nöbet tutar/üç, beşte
kırmızı ışıklarda bekler/kardelenler makyajlı
yeni doğan bir yürek atar geceye /ecelsiz
ve bir gölge, kahpe damğası yer/sebepsiz
yinede sukut-u çığlıklarda eritip gidemem.


sana döktüğüm çileler demirde tav olmadan
koru, sen olup donmadan matemde
rüzgarlara küsmeden eftelya
ve saltanatı yıkılmadan yaşayan firavunların
yusuf-i düşlere dalıp gidemem.

doğuma durmuş isyanlarım,
vuku bulmadan bir bedende
arnavut kaldırımı taşlara
izbe gülüşlerimi bırakıp gidemem.



selçuk bozdağ/gaziantep