hele bir de sevgilinin adı Nergisse tam olmuş olacak bu şiir, oldukça etkileyici olmuş, tebrikler...
______________________________________________________-
"akrep yelkovanı kovalıyor
yelkovan akrebi
saatler gönlümü zehirliyor
gönlüm beni."
- belki de şairin beklediği birisi var. zamanla ilgili bir derdi var. belki de sevgiliden uzak olunca, göreceli zaman geçmek nedir bilmiyor. saate baka baka akrep ve yelkovan kişilik kazanıyor, onlar bile sıkıntıdan birbirlerini kovalamaya başlıyorlar. ne de güzel olmuş akrep ve yelkovanın hareletlerini birbirlerini kovalamaya benzetişi şairin! ve kıtanın son dizesinde, şairin acısıyla tamamen tanışıyoruz, ve artık eminiz. beklemek acı veriyor, ve o zamanın geçmek bilmemesi, ya da boşu boşuna anlamsızca geçip gitmesi gönle acı veriyor. gönül de bedeni tahrip ediyor.
__________________________________________________________
"dupduru gecenin ayazınaym
zaman boşluk, boşluk, ben
ne yana haykırsam sesimi
sesim sen, isyanım sen"
- geceler ve yalnızlık... sevgilinin yokluğunun en fazla hissedildiği saatler... ve güzel bir anlatımla, gecenin ayazı iki kere vurgulanmış kanımca. duru ve bulutsuz geceler daha soğuk olur değil mi, sevgilinin yokluğundan dolayı kış mevsiminin hüküm sürdüğü mevsimlerde... ve ikinci dizede, zamanın boşluğundan, sevgilinin yokluğunda yaşamanın da manasızlığından bahsediyor şairimiz. o boşlukta kendisini kaybetmiş ki, "ben de boşluk olmuşum" diyor...
sesinin yankıları bile ve, şairden çıkıp sevgiliyi aramaya çıkıyor.
__________________________________________________
"bir ıslık sesi boşlukta kurşun
bir yamalı bohça, yolda umutlarım"
- sessiz bir ortamda, havada inanılmaz hızla giden bir kurşunun sesini bile hissedebiliyor şair, çünkü sevgili yok, hiç bir şey yok.umutlar ise belirsiz, kırık dökük belli ki, ki pespaye kelimelerle tasvir edilmiş umutlar...
__________________________________________________
"bir gurbet, bendeki sen, sendeki ben
yakılmış saçımızın kınası, kurbanı sen, kurbanı ben"
- bu dize kafamımza yeni bir düşünce getiriyor, acaba bu sevgilinin yokluğu mecburiyetten mi ki, iki tarafta fa bir gurbet var. yani uzaktaki sevgili acı vermek için ya da seveni sevmediği için uzakta değil sanki, bir mecburiyet sebep buna sanki...
ikinci mısrada ise, kurban için kesilecek hayvanların başlarına sürülen kınalara gönderme yapılmış. iki tarafın da acı çekeceğini, bir şeyler yüzünden zor durumda kalacakları anlatılmış sanki.
_____________________________________________
"bir er mektubu türkçesinde/sevdam
süslü sözler yok /mabedimde"
- bu dizeleri okuyunca, acaba diyoruz, yukarıdaki kınaların da etkisiyle ve burada şairin düşüncesinde er mektubu olduğuna göre, sevgili mi uzakta, sevgiliden ayrı olan mı kendisi şairin acaba...?? şiirinin sadeliğinden bahsediyor şair, er mektubuna benzetiyor. sade ama olabildiğine içten, samimi...
________________________________________________
"tutuşturdum gözlerindeki feri
ateş böceklerinin ışıklarına
her yer sen dolu, her yer sen
her yer nergis kokusu, her yer sen
ve her yer kankokusu, her yer ben"
- şimdi ise her yerde sevgilinin hayali dolaşıyor. sevgilinin şairin beynindeki imgesi, şairden bütün dünyaya yayılıyor. nergis kokulu sevgili, hayalde de olsa, sevgiğinin yanına varıyor...
aynı zamanda, her yerin kan kokusu olması, yine şairin asker olabilme ihtimalini aklımıza gidiyor. belki, tüfeğiyle talim atışında baruttan çıkan koku, kan kokusunu da hatırlatmış olabilir.