Hasretim vuslatın kıyılarında sana,
Hüznü damlalara böldüm içimde,
Her dem aynı saatte vurur yalnızlık.

Beni sevdiğin
Ya da;
Sevdiğini sandığım düşlerimde kaldı gülüşlerin,
Oynadığın tiyatronun son sahnesi de bitti,
Perdeyi kapatma zamanın geldi,geçti.

Şimdi "Hoşça kal "
Yalnızca mazinin sayfalarında kaldı artık.
Kah; rüzgâr olup saçlarına dokunduğum,
Kah; pencerene konan serçe olduğum...
Yıkılan umutlarımsa,
Hep sana çıkıyor unutmak istedikçe.
Kah; yaslandığın koca çınarın gövdesi oluyorum,
Kah; konuşturmaya çalıştığın muhabbet kuşun...

İşte böyle;
Sadece göz aşinalığımsın vurgun yemiş yüreğimde,
Tie bile alınmadan tesadüf etmiş bir yabancı.
Belki de okuduğum herhangi bir romanda,
Adı geçen alelade koskoca bir yalancısın.
Mecburiyetten adını anmak zorunda kaldığım,
Mazinin sayfalarında kalmış bir sevgi cellâdısın.